می خواهید کاری کنید تا فرزندتان احساس مهم بودن بکند؟ انجام این کارها و گفتن این جملات کمک بزرگی برای تحقق این هدف به شما می کنند.

1. حضور او در جمع خانواده را مهم بدانید. مثلا بگویید «وقتی خدا تو رو به ما داد، می دانست ما چه چیزی در زندگی احتیاج داریم»
2. ببخشید عزیزم. می توانی من را به خاطر کاری که کردم ببخشی؟
3.من تو را می بخشم. و دیگر این موضوع را مطرح نمی کنم. باشه؟
4.امشب می خواهم فقط وقتم را با تو بگذرانم. چه کاری دوست داری که انجام بدهیم؟
5. بله،امشب غذایی رو میپزم که دوستش داری.

«من غذای قرمز دوست ندارم»، «وای این بوی پیاز میده»، «من ماهی دوست ندارم»، «بازم خورشت؟!»، «من نون و پنیر و سبزی نمی‌برم مدرسه به جاش از بوفه ساندویچ می‌خرم»... این جمله‌ها برای بیشتر خانواده‌ها آشناست و شاید شما هم آنها را از زبان کودکتان شنیده باشید.

در چنین شرایطی والدین دو راه بیشتر ندارند یا با خواسته فرزندشان کنار بیایند که در این صورت باید مدام با مشکل بدغذایی کودک دست و پنجه نرم کنند یا این‌که با سختگیری منطقی و صبوری و تنوع غذایی به نتیجه دلخواهشان برسند.

ذائقه بچه‌ها به دوران جنینی آنها و زمانی که در رحم مادر هستند، برمی‌گردد. پس اگر می‌خواهید کودکتان همه گروه‌های غذایی را بخورد، بهتر است در طول دوره بارداری همه گروه‌های غذایی را مصرف کنید. بسیاری از متخصصان معتقدند طعم و بوی غذاهایی که مادر می‌خورد، در خون او جریان می‌یابد و از طریق جفت به بدن جنین می‌رسد و ذائقه او را شکل می‌دهد. البته این مراحل ابتدایی تشکیل ذائقه است و با به دنیا آمدن کودک ذائقه اصلی او شکل می‌گیرد و این وظیفه مادر است که تغذیه مناسب را به نوزادش بیاموزد.

علاقه برای استفاده از لوازم آرایشی توسط کودکان به ویژه دختران زیر هفت سال از جمله نگرانی خانوده‌هاست؛ دغدغه اصلی زمانی بوجود می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی کودکان چه پاسخی باید داد و چگونه باید با آنها برخورد کرد.

دکتر مهدی بیاتی، در این باره گفت: گروه سنی 5 تا 6 سال، گروهی است که در آن کنجکاوی جنسی کودکان شکل می گیرد و آنان به دنبال بررسی و کشف تفاوت های جنسی خود با افراد بالغ هستند و به تبع آن سوالات خاصی از والدین می پرسند. امروزه نیز با توجه به رشد فرآیندهای دیداری و شنیداری که به واسطه رادیو، تلوزیون و ماهواره ها در خانواده ها به وجود آمده، کنجکاوی های جنسی به مراتب بیشتر شده و به جرات می توان گفت از 2.5 تا 3 سالگی به بعد این کنجکاوی ها آغاز می شوند.

شب ادراری امری ناخودآگاه است و فرد بر آن اراده‌ای ندارد. در واقع این مشکل زمانی بروز می‌کند که مثانه فرد در طول خواب آن‌قدر پر می‌شود که ظرفیت آن تکمیل شده و ادرار اضافی را به شکلی غیرارادی خارج می‌کند. درعین‌حال حس پر بودن مثانه آن‌قدر قوی نیست که فرد را از خواب بیدار کند تا ادرار را دفع کند. از دلایل شب ادراری می‌توان به وجود اختلال در هورمون‌های بدن، مشکل مثانه، ناآرامی هنگام خواب، مصرف دارویی خاص، مشکلات روانی و یا ژنتیک اشاره کرد، اما یکی از عوامل تأثیرگذار دیگر نیز تغذیه است.

برخی مواد غذایی هستند که بهتر است آن‌ها را در طول شب و چند ساعت پیش از خواب مصرف نکرد. این مواد غذایی حساسیت و تولید ادرار را افزایش می‌دهد که همین امر می‌تواند منجر به عدم کنترل کودک بر ادرار و شب ادراری شود.

شب ادراری در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد، اما در دوران کودکی شایع‌تر است. این مشکل قبل از سن پنج سالگی می‌تواند طبیعی باشد. ابن‌سینا اعتقاد داشت شب ادراری کودکان با افزایش سن که کودک قوی و تنومندتر شد، متوقف می‌شود، اما در برخی موارد شب ادراری به دلایلی رخ می‌دهد که باید مورد بررسی قرار بگیرد و درمان شود.

وقتی می‌خواهی بازی را از دستش بگیری و دعوتش کنی که کمی با خانواده باشد، همان تهدیدهای آدم‌ها و کارتون‌های داخل بازی را هم به شما تعارف می‌کند : ” کله‌ات را می‌ترکانم ها. اگر بازی را پس ندی یک دونه می‌زنم توی دلت دوف صدا کنی‌ها بعد با تبر، ریز ریزت می‌کنم ” و…..وااای !!!! چه روحیه خشنی برای یک دختر بچه ۵ ساله. وقتی از مادر‌ها می‌پرسی بچه‌ها با رایانه‌ و بازی‌های آنلاین اینترنتی چه می‌کنند، می‌گویند بازی‌های امروزی است دیگر. بچه‌ها مثل ما دیگر به عروسک قانع نمی‌شوند آنها بازی‌های قرن ۲۱ را می‌خواهند.

بچه‌ها با این بازی‌ها‌ نمی‌توانند خود را با دانسته‌هایشان هماهنگ کنند. مهارت‌های بازی که گاهی به هیچ درد بچه‌ها نمی‌خورد مثل کشتن یک غول در رایانه، آنها را دچار احساس تنهایی می‌کند. آنها زیاد می‌نشینند و فعالیت کمتری می‌کنند یا خیلی کمتر از مقدار مورد نیاز می‌خورند یا خیلی بیشتر، زیرا پشت دستگاه‌های بازی اصلا فرصت خوردن به خود نمی‌دهند یا در آن هنگام، آنقدر می‌خورند که دچار اضافه وزن می‌شوند. این بچه‌ها میل و رغبت کمتری به بازی‌های جمعی و پر تحرک دارند و یک‌جا نشستن را ترجیح می‌دهند.

بقیه در ادامه مطلب . . .

پیروی از ده قانون ساده به شما امکان می دهد رفتارهای خوب را در کودک خود تقویت کنید و این رفتار را در آنها به صورت عادت در آورید.

بیتوته: پیروی از ده قانون ساده به شما امکان می دهد رفتارهای خوب را در کودک خود تقویت کنید و این رفتار را در آنها به صورت عادت در آورید.

۱. رفتار درست بچه ها را تقویت کنید

 رفتار درست بچه ها را تقویت کنید نه بد رفتاری شان را درخواست های مؤدبانه ی بچه ها را تقویت کنید، نه نالیدن ها، فریاد زدن ها، کج خلقی ها یا قهر کردن هایشان را. سعی کنید بحث و گفت و گوهای آرامی را که در بینتان وجود دارد، چند برابر کنید، نه مجادله کردن، پافشاری و جنگیدن هایی که گاه و بیگاه بینتان به وجود می آید.

۲. به آنها بیاموزید که قبل از صحبت فکر کنند

همیشه در حین حرف زدن با فرزندانتان از آنها بپرسید: «منظور تو دقیقاً چیست؟ چقدر راجع به این حرف فکر کرده ایی؟» از او بخواهید که همیشه حرف هایش را بسنجد بعد آنها را بر زبان بیاورد؛ اگر به این روش عمل کرد، برای ثابت قدم بودنش به او پاداش دهید.
بقیه در ادامه مطلب . . .